Vloekende merkkleuren
Skunk, het tweede album van de band Doe Maar, verscheen in 1981 en is vooral bekend van nummers als: 32 jaar (Sinds 1 dag of 2), Smoorverliefd en Nederwiet. De muziek was zo populair begin jaren tachtig, dat het voor een regelrechte Nederlandstalige muziekhype zorgde waarop veel andere bandjes konden meeliften.
Hoewel de schok groot was toen Doe Maar in ’84 besloot te stoppen, staat de band met hamer en beitel in vele breinen gehakt. Naast de herkenbare muziek en de songteksten hebben ze ook visueel een onuitwisbare indruk achtergelaten. Vraag iemand van rond de 45 (of ouder) naar de typische kleuren van Doe Maar en je krijgt vast en zeker fluor roze en fluor groen te horen; de kleuren van het album Skunk.
Henny Vrienten wist wel twee goede kleuren
De merkkleuren van de elpee zijn overigens bewust gekozen. Ernst Jansz zegt daarover op 27 oktober 2017 op NPO Radio 2 tegen Jan-Willem Roodbeen: “We wilden de plaat kleur geven en het moeten kleuren zijn die het meest vloeken. Kleuren die je op honderd meter afstand kan zien.” Jansz vertelt verder in het interview dat Henny Vrienten wel twee goede kleuren wist.
Het merk Doe Maar
De kleurcombinatie heeft enorm bijgedragen aan de populariteit van het merk Doe Maar. Ook op de latere albums, Doris Day en andere Stukken en 4US, kwamen de kleuren in meer of mindere mate terug. Bovendien werden de fluortinten ook consequent gebruikt op buttons, T-shirts, posters en petjes.
Bijna 40 jaar na het verschijnen van Skunk zijn de petjes en posters verdwenen. Wat blijft zijn de merkkleuren… en natuurlijk de muziek. Zo staan de heren ook in 2020 weer af en toe op het podium.
